زندگی به من آموخت
زندگی به من آموخت؛
همیشه منتظر حمله ی احتمالیه کسی باشم که؛
به او محبت فراوان کرده ام ...!
گویند ....
گویند کریم است و گنه می بخشد
گیرم که ببخشد زخجالت چه کنم . . . ؟
یاد مرگ
من یقین دارم که برگ ،
کاین چنین خود را رها کردست در آغوش باد ،
فارغ است از یاد مرگ !
آدمی هم مثل برگ ، می تواند زیست بی تشویش مرگ ،
گر ندارد همچو او آغوش مهر باد را ،
می تواند یافت لطف :
«هر چه باداباد را »
