آسمان آبی

داستان کوتاه

آسمان آبی

داستان کوتاه

روی ماه خدا

خوب ببین... 
زندگی زیباست... 
رنگارنگ است... 
روزها خوبند... 
ماه ها بهترند... 
و سالها عالی ترند... 
می گذرند.... 
و تو تمامی خوبی ها را تجربه میکنی... 
قدم هایت که ایستاد... 
روبرویِ خدایی... 
رویِ ماهِ خدا را همانجا ببوس    

 

خط پایان زندگی

امیدوارم آنقدر خوبــــــــــــــــــ باشیم

و زیبا زندگی کنیم

که وقتی از خط پایان زندگی می گذریم

کسی دست نزند...


مهربان تر از خودت...

پدرم میگفت : 

محبتت را به برگ ها سنجاق مزن

که باد با خود می بَرد...

محبتت را به آب جویی بریز

که با ریشه ها عجین شود...

ریشه ها هرگز اسیر باد نیست...

                              

                         مادرم میگفت : 

                          پروانه ی محبتت را

                          به تار عنکبوتی بینداز که سیر نباشد...

                          محبتت را به خانه ی دلی بنشان

                          که خیال بیرون شدن ندارد...


                                                   و یادمعلمم بخیر...

                                                   هر وقت به آخر خط میرسیدم میگفت:

                                                   نقطه سر خط...

                                                   مهربان تر از خودت

                                                   با دیگران باش... 

 

یلدا

آری

خورشید ثابت کرد:

حتی طولانی ترین شب نیز

با اولین تیغ درخشان نور به پایان می رسد

حتـــــــــــی اگر به بلندای یلــــــــدا باشد...

بیدار و امیدوار باش

خورشیدی در راه است...



تنهایی

تنهایی 

شاخه ی درختی ست پشت پنجره ام 

گاهی لباس برگ می پوشد  

گاهی لباس برف 

اما همیشه هست... 

 

زندگی

زندگی تکرار فرداهای ماست 

می رسد روزی که فردا نیستیم... 

آنچه می ماند فقط نقش نکوست 

نقش ها می ماند و ما نیستیم. 

 

..