امیدوارم آنقدر خوبــــــــــــــــــ باشیم
و زیبا زندگی کنیم
که وقتی از خط پایان زندگی می گذریم
کسی دست نزند...
پدرم میگفت :
محبتت را به برگ ها سنجاق مزن
که باد با خود می بَرد...
محبتت را به آب جویی بریز
که با ریشه ها عجین شود...
ریشه ها هرگز اسیر باد نیست...
مادرم میگفت :
پروانه ی محبتت را
به تار عنکبوتی بینداز که سیر نباشد...
محبتت را به خانه ی دلی بنشان
که خیال بیرون شدن ندارد...
و یادمعلمم بخیر...
هر وقت به آخر خط میرسیدم میگفت:
نقطه سر خط...
مهربان تر از خودت
با دیگران باش...
آری
خورشید ثابت کرد:
حتی طولانی ترین شب نیز
با اولین تیغ درخشان نور به پایان می رسد
حتـــــــــــی اگر به بلندای یلــــــــدا باشد...
بیدار و امیدوار باش
خورشیدی در راه است...
زندگی تکرار فرداهای ماست
می رسد روزی که فردا نیستیم...
آنچه می ماند فقط نقش نکوست
نقش ها می ماند و ما نیستیم.
..
خدایا ....
مهارت مراقبت از آنچه بما داده ای
را در قلبمان قرار ده،
زیرا ما در از دست دادن
داشته هایمان استاد شده ایم
خدا همیشه قول نداده