زندگی حبابیست که
مامبهوت تلالو رنگهای رنگین کمانی آن هستیم
بدون ترس از ناگهان ترکیدن آن....
و ناگهان مبهوت از ،
از بین رفتن رنگها...
ای دنیای فانی
غرق شدم در دنیا
مبهوت رنگها
به دور از دغدغه از دست دادنش
و
ناگهان
چتر ها را ببندیم...!
به ضیافت قطره های پاک باران برویم...
وبگذاریم باران گناهانمان را پاک کند و بشوید...
نگاه خسته مان را زیر باران تازه کنیم...
چرا که فردا طلوع پاک رویاهاست!!
چتر ها را ببندیم...باران زیباست...!